خورشید

ایزد خورشید در روم باستان، sol نام داشت که از کلمۀ solis به معنی خورشید» در لاتین برگرفته شده، و با کمی تغییر فرم وارد این زبانها شده:

 ایتالیایی: sole

 اسپانیایی : sol 

 پرتغالی: sol

 سوئدی: sol

 فرانسوی: soleil

 لیتوانیایی: saulė

 رومانیایی : soare

کلمۀ solar در انگلیسی که معنی خورشیدی یا هر چیز مرتبط با خورشید» رو می‌ده، از همین ریشه‌س.

از طرف دیگه، در افسانه‌های نورس و ایسلندی، ایزد بانوی خورشید Sunna نام داشت با ریشۀ ژرمانیک (در زبان نورس باستان،  Sól گفته می‌شد)، که بعدها در زبان آلمانی به فرم Sonne و در هلندی به فرم zon و انگلیسی sun درومد. 

نکتۀ عجیب اینجاست که این کلمه در زبانهای ریشه اسلاوی هم بی‌شباهت به کلمات ریشه لاتین و ژرمانیک نیست،  در زبان روسی солнце (با تلفظ solntse) ، اوکراینی Сонце (با تلفظ Sontse) صربستانی Сунце (با تلفظ Sunce) و خلاصه در بیشتر زبانهای این ریشه، چیزهایی شبیه این می‌بینیم.

حتی در زبانهای سانسکریت هم کلمۀ  Surya وجود داره که خدابانوی خورشید در آیین هندو و بوداییه، و در پارسی باستان Suria گفته می‌شده که در حال حاضر به شکل ثریا درومده به معنی روشن و پرنور؛ بر یکی از ستاره‌های خوشه پروین هم این نام رو گذاشتن.